فعال کردن مجازی سازی سخت افزار. مجازی سازی سخت افزار که به عنوان مجازی سازی به کمک سخت افزار نیز شناخته می شود، ایجاد نسخه های مجازی سیستم عامل ها و رایانه ها است. این فناوری توسط AMD و Intel برای پلتفرم های سرور خود ساخته شده است. هدف آن بهبود عملکرد پردازنده و مقابله با چالش های مجازی سازی مانند ترجمه آدرس ها و دستورالعمل های حافظه بود. بسیاری از مشاغل فناوری اطلاعات سرورهایی را مستقر کرده اند که تنها در کسری از ظرفیت کل آنها کار می کند.
این بیشتر به این دلیل است که آنها سرور فیزیکی خود را به یک برنامه خاص اختصاص می دهند. این یک مکانیسم کارآمد نیست زیرا ظرفیت مازاد در دسترس است که هدر می رود. همچنین منجر به هزینه های عملیاتی بالاتر می شود.
فعال کردن مجازی سازی سخت افزار
مجازی سازی سخت افزار در پلتفرم های سرور محبوبیت پیدا کرده است. ایده اصلی برای فعال کردن مجازی‌سازی سخت‌افزار، ادغام تعداد زیادی سرور فیزیکی کوچک در یک سرور فیزیکی بزرگ است تا پردازنده به‌طور مؤثر مورد استفاده قرار گیرد. سیستم عاملی که روی سرور فیزیکی اجرا می شود به سیستم عاملی تبدیل می شود که در داخل ماشین مجازی اجرا می شود.
از این رو مجازی سازی سخت افزار به معنای تعبیه نرم افزار ماشین مجازی در جزء سخت افزاری سرور است. این نرم افزار نام های مختلفی دارد که مانیتور ماشین مجازی و هایپروایزر رایج ترین آنهاست. Hypervisor حافظه، پردازنده و سایر اجزا را کنترل می کند و به سیستم عامل های مختلف اجازه می دهد تا بدون نیاز به کد منبع روی دستگاه اجرا شوند.
مزایای مجازی سازی سخت افزار
مزایای زیادی برای آن دارد. مزیت اصلی این است که کنترل یک ماشین مجازی بسیار ساده تر از یک سرور فیزیکی است. به نظر می رسد سیستم عامل های در حال اجرا بر روی دستگاه حافظه و پردازنده خاص خود را دارند. مجازی سازی سخت افزار می تواند مقیاس پذیری کسب و کار شما را افزایش دهد و در عین حال هزینه ها را نیز کاهش دهد.
می‌تواند هزینه‌های خرابی را که در غیر این صورت از نظر ضرر و زیان پول و زمان بازیابی در مواقع فاجعه‌ای که بر سرور فیزیکی متحمل می‌شود، کاهش دهد. یک ماشین مجازی را می توان به راحتی شبیه سازی کرد، بنابراین محیط را انعطاف پذیرتر می کند. همچنین با صرف زمان کمتر برای نظارت و نگهداری سخت افزار فیزیکی، بهره وری تیم شما را افزایش می دهد.
انواع مجازی سازی سخت افزار
مجازی سازی به کمک سخت افزار سه نوع دارد. این شامل:
- مجازی سازی کامل: معماری سخت افزار به طور کامل شبیه سازی شده است. هیچ تغییری توسط نرم افزار مهمان برای اجرای برنامه ها مورد نیاز نیست
- Para-Virtualization: سخت افزار شبیه سازی نشده است، بلکه نرم افزار مهمان سیستم ایزوله را اجرا می کند.
- مجازی سازی شبیه سازی: در مجازی سازی شبیه سازی، ماشین مجازی مستقل است. این سخت افزار را شبیه سازی می کند و هیچ تغییری توسط سیستم عامل مهمان وجود ندارد.
فعال کردن مجازی سازی سخت افزار
با آمدن به نکته اصلی مقاله، بیایید ببینیم چگونه می توانید مجازی سازی سخت افزار را در بایوس سیستم رایانه خود فعال کنید. هر سازنده رایانه شخصی برای ورود به بایوس و انجام این تغییر مراحل مختلفی را می طلبد. در زیر مراحلی وجود دارد که باید هنگام فعال کردن مجازی سازی به کمک سخت افزار انجام دهید.
پشتیبانی سیستم شما از مجازی سازی سخت افزار
این کار به دو صورت انجام می شود، یا از طریق مدیر وظیفه یا از طریق خط فرمان.
توسط Task Manager
مدیر وظیفه خود را با استفاده از کلیدهای Ctrl+Shift+Esc باز کنید. اگر پردازنده شما از مجازی‌سازی سخت‌افزاری پشتیبانی می‌کند، مجازی‌سازی را به‌عنوان «فعال» به همراه سایر جزئیات می‌بینید یا غیرفعال می‌شود. اگر از مجازی سازی پشتیبانی نمی کند، در Task Manager نام Hyper-V یا مجازی سازی را نخواهید دید.
خط فرمان خود را با استفاده از Windows Key + R برای باز کردن کادر اجرا باز کنید. cmd را در آن تایپ کنید و Enter را بزنید. در خط فرمان خود، دستور “systeminfo” را تایپ کرده و Enter را فشار دهید. این دستور تمام جزئیات مورد نیاز سیستم شما از جمله پشتیبانی از مجازی سازی سخت افزار را نمایش می دهد.
اگر پردازنده شما از فناوری مجازی سازی سخت افزار پشتیبانی می کند، می توانید بخشی از الزامات Hyper-V را همراه با وضعیت مشاهده کنید. در صورتی که مجازی سازی خاموش باشد، در مقابل گزینه “Virtualization Enabled in Firmware” “No” را مشاهده خواهید کرد. این بدان معناست که سیستم شما از مجازی سازی سخت افزاری پشتیبانی نمی کند.
راه اندازی مجدد لپ تاپ شارپ
اگر سیستم شما از مجازی سازی سخت افزار پشتیبانی می کند، وقت آن است که آن را راه اندازی مجدد کرده و بایوس آن را باز کنید. کلید BIOS بسته به سازنده BIOS می تواند متفاوت باشد. اغلب، یکی از این کلیدها است، یعنی Esc، Del، F1، F2 یا F4.
وقتی صفحه نمایش شما هنگام راه اندازی مجدد سیاه می شود، روی کلید BIOS ضربه بزنید و حداقل دو بار در ثانیه روی آن ضربه بزنید. این مهم است تا هنگام راه اندازی مجدد، بایوس را از دست ندهید. اگر کلیدی که استفاده کردید کار نکرد، لپ تاپ شارپ خود را مجددا راه اندازی کنید و همین فرآیند را با کلید دیگری انجام دهید.
قسمت مربوط به پیکربندی CPU
پس از ورود به BIOS، باید بخش پیکربندی CPU خود را پیدا کنید. بسته به سیستم شما، باید به دنبال منوی به نام پیکربندی CPU، پردازنده، Northbridge یا چیپست باشید. شما می توانید با کلیک بر روی مواردی مانند “Advanced” یا “Advanced Mode” به این منو برسید.
تنظیمات مجازی سازی
پس از یافتن بخش پیکربندی CPU، باید منو یا گزینه ای را پیدا کنید که به شما امکان می دهد مجازی سازی سخت افزار را فعال کنید. مجازی سازی سخت افزار در قسمت شتاب فعال است. بسته به رایانه شخصی خود، به دنبال هر یک از این نام ها یا نام های مشابه مانند Hyber-V، Vanderpool، SVM، AMD-V، Intel Virtualization Technology یا VT-X باشید.
انتخاب گزینه Enabling Virtualization
هنگامی که به منوی فعال سازی مجازی سازی سخت افزار می رسید، ممکن است از شما بخواهد که گزینه فعال سازی را از یک چک لیست یا یک منوی کشویی انتخاب کنید. در هر صورت، گزینه “Enabled” را انتخاب کنید. اگر گزینه های AMD IOMMU یا Intel VT-d را می بینید، آنها را نیز فعال کنید.
ذخیره تغییرات ایجاد شده
پس از انتخاب گزینه فعال سازی مجازی سازی، به دنبال گزینه ای باشید که به شما امکان ذخیره این تغییرات را می دهد. قبل از ذخیره آن، ممکن است لازم باشد ابتدا از منو خارج شده و سپس گزینه ذخیره تغییرات را کلیک کنید. اکنون مجازی سازی سخت افزار را با موفقیت در رایانه خود فعال کرده اید.
خارج شدن از بایوس و راه اندازی مجدد
هنگامی که تنظیمات فعال سازی مجازی سازی را ذخیره کردید، باید از بایوس خارج شوید. اکنون رایانه راه اندازی مجدد می شود اما مجازی سازی سخت افزار در آن فعال است.
پیشنهاد مطالعه: نحوه نصب ویندوز 7 برای مبتدیان
